‘Mijn schilderijen steunen op losse elementen uit de realiteit, dit in een poëtische context en op een concrete manier. De relatie tot vrouwelijkheid speelt hierbij een belangrijke rol, vooral het beeld van de vrouw zoals dat gezien wordt door mannelijke beeldmakers. Ik voel me uitgedaagd het proces van kijken en bekeken worden, tussen mannen en vrouwen, kunstenaar en model, vorm te geven. Het werk heeft daarbij een geestelijke geladenheid, die in balans gehouden wordt door ironie en kleurgebruik.’
In de meest recente werken van Carvajal vormen flora en fauna een ander thema. Carvajal: ‘Natuur staat symbool voor vruchtbaarheid, maar voor mij ook voor het onvoorspelbare’. In de fantasie van Carvajal staat een donker woud bijvoorbeeld voor dreiging en een raampje symboliseert hoop. Zij zegt verder: ‘De kindertijd ofwel l’âge de l’innocence is voorbij voor mij. Dat betekent dat ik meer terugga naar mijn innerlijke zelf en mijn bronnen – ook in mijn werk.’
